Jannie Koppert

Het  was juli 2019, toen ik in een krant een opmerkelijk bericht las: “tuinder in het groningse Opende wil een camping beginnen, waar mensen, die weinig geld hebben, gratis een week kunnen kamperen”. Omdat ik wel heel nieuwsgierig naar deze man en zijn  ideeën was, mailde ik hem met de vraag of ik ergens een beetje kon volgen. Ik was erg benieuwd hoe hij dat ging doen en waarom. Z’n zoon was bezig een Facebookpagina aan te maken: “Ik heb daar geen verstand van” mailde hij terug, “maar je schijnt vriend te kunnen worden, of in jouw geval vriendin.” Dezelfde dag nog kreeg ik een...

Nu veel kerken open online-kerkdiensten aanbieden, valt er veel te beluisteren en te bekijken. Op " Kerkomroep" en " Kerkdienst gemist" kun je zien en horen, hoe iedere kerk zijn best doet om er wat moois van te maken. Muziek groepen, mensen die solo zingen, of een dominee, die alles alleen voor zijn rekening neemt. Op de Duitse TV ( kanaal 55), zag ik zelfs op een ochtend een buitenkerkdienst, waar mensen gezellig op een kleedje op het gras zaten. Daar waren wel veel mensen bij elkaar. Zo zie ik meer kerkdiensten, dan ooit, al moet ik toegeven, dat ik sommige preken wel eens doorspoel (...

Het is lente, de zon schijnt heerlijk en de vogels maken net zo'n vrolijke drukte als vorige jaren. Toch is alles niet meer hetzelfde momenteel, eigenlijk is niets meer hetzelfde... Zoveel mogelijk binnen blijven en afstand houden van elkaar, dat is de opdracht, al zo'n week of vijf. Ik besef wel degelijk, dat ik in een bevoorrechte positie ben, in het bezit van een tuin en het belangrijkste , nog steeds geen geliefden die door het "virus" zijn getroffen. Het "virus" waar we iedere dag in de media een "update" van krijgen. Het "virus" , waarvan we dachten dat het alleen in landen " ver van...

Voor de dienst begon keek ik de liturgie even door. Erboven staat: “En wat zij zong hoorde ik dat psalmen waren!” Ik ben verrast, dit was toch het gedicht dat bij de uitvaart van mijn schoonmoeder centraal stond. Van wie was het ook alweer…? Ik stoot Hans aan en vraag: “Hoe heet die brug, die wij altijd overgaan op weg naar het zuiden…, je weet wel, bij die toren zonder spits?” Ik wijs naar de tekst (een typisch voorbeeld van onze communicatie tegenwoordig, vrees ik). “Nijhoff-brug”  zegt hij en gaat weer door met het voorprogrammeren van de te zingen liederen. Nu ik weet hoe die brug heet,...

Anna De dominee uit een dorp in de Betuwe kreeg in de oorlog het verzoek een plaats te vinden voor een Joods echtpaar. Zij kwamen oorspronkelijk uit Berlijn, maar werden daar verjaagd en moesten huis en spullen achter laten. Aanvankelijk waren ze veilig in Den Haag, maar dat was van korte duur. Ook daar moesten ze weg. Een huis aan het kerkplein in Ingen –tegenover de kerk- had nog wel een kamer vrij. Ze waren dankbaar voor deze plek en zo kwamen ze de oorlog door. Ze hadden geen kinderen, maar toen ze eindelijk in 1944 weer uit de Betuwe vertrokken naar Den Haag, bleek Helga zwanger te...

orig jaar deed ik mee aan “NL-DOET”. Een dag vrijwilligerswerk in het AZC in Leersum had ik uitgekozen. Mia, de coördinatrice, had een waslijst aan werkjes om uit te kiezen: ramen zemen, plein vegen en de moestuin zomerklaar maken. Ik koos het vegen en onkruid-vrij maken van het voorplein. Ik had namelijk gezien dat het -het  grootste deel van de dag- in de zon lag. Uit voorzorg had ik wat tuingereedschap en mijn eigen fijne bezem meegenomen. Mahmoud gaf aan, dat hij wel met mij  wilde samenwerken, want het idee is ook: “Ontmoeten” tijdens het samen bezig zijn! Mahmoud sprak al aardig...

Als iemand me zou vragen waar ik was toen ik hoorde dat John Kennedy was vermoord, zou ik je dat zo kunnen vertellen. Ik was net uit de bus gestapt en op weg om mijn fiets te pakken.  Ik zou zonder moeite kunnen uitrekenen welk jaar het was, want ik zat in de examenklas. Ik neem aan dat ik niet de enige ben, die zo de geschiedenis terughaalt. “Nine/Eleven”, de aanslag in New York. We waren in Woudenberg om het geldbedrag, gekregen bij het afscheid van het werk van mijn man, om te zetten in een mooie camera. Het was drie uur…..want na zo’n ramp wil ik weten waar ik op dat moment was. Waar was...

Voor de tweede keer in korte tijd zit ik hier in het kerkje van mijn jeugd. Vandaag om afscheid van Willem te nemen, precies veertig dagen na het afscheid van zijn lieve vrouw Marie. Het kerkje zit stampvol. Ze hebben kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. Ze bereikten ook een mooie leeftijd. Marie was van 1925 en Willem van 1923. Eigenlijk kom ik hier tegenwoordig alleen nog maar voor afscheidsdiensten; de kerkelijke gemeente is zo klein geworden dat er niet eens meer elke zondag een dienst is. Er is niet eens zoveel veranderd in al die jaren, zo te zien. Links en rechts naast de...

In het dorp, waar wij in de zomer nogal eens verblijven, staat een mooie kleine Mariakapel. Zo een, waarvan er in Zuid-Limburg veel staan. Op een avond, na een wandeling op 15 augustus, zien we nogal wat “reuring” rond het kapelletje. Geleund tegen een hekje bekijken we nieuwsgierig wat er gaande is. Er komen tuinstoelen uit auto’s en mensen uit de directe omgeving nemen hun stoel mee naar buiten om gezellig in een kring om het kapelletje te gaan zitten. Ook ons wordt een stoel aangeboden. Een pastoor is bezig het ijzeren hek te openen, zodat we ruim zicht hebben op de binnenkant van het...

Het weekend van 6/7 mei stond bol van het afscheid nemen. Je zou bijna denken dat afscheid nemen iets feestelijks is. Grote schalen met lekkere hapjes en happen stonden voor iedereen klaar. Zoveel, dat Martino van Zoeren ons steeds aanmoedigde  vooral véél te eten, zodat er niet ook nog een verhuisdoos met appeltaart en boterkoek mee naar Noordwijk moest! 200 foto’s staan er op de website van pknmm …… gemaakt door Ted Kuijpers. Op bijna elke foto staan  Simon en Margreet handen te schudden met grote persoonlijke aandacht. Je ziet ze enthousiast meezingen met de “Havenzangers”; ze gaan immers...