Geen feest zonder Geest Ook zonder tuinman blijft het gebouw in stand, geen bouwval, meer natuurverwant. Het vernuft van digitale breinen deden klanken van Gods woord verdwijnen. Moderne kassa’s zingen straks in koor: zoveel euro’s korting en “geholpen door”. Zelf loop ik hier ook als aangeslagen kassa rond. Voor mij blijft deze plek voor altijd heil’ge grond. We hoorden het al keer op keer: Ontmoeting wacht een andere Heer
U bent misschien wel eens geweest in de Dom van Utrecht of in de St Bavokerk in Haarlem of in de St Janskerk in den Bosch? Dat zijn de grote voorbeelden in ons land van gothische kerkbouw. De Gothiek is een bouwstijl, die bloeide tussen de 12de en de 16de eeuw en het belangrijkste kenmerk vindt u in de z.g. spitsbogen, De grote Franse beeldhouwer August Rodin, die leefde van 1880 tot 1917 heeft lang gezocht naar de bron van de spitsboog. De talloze kerken en kathedralen in Frankrijk, waarin deze omhoogstuwende lijnen een grote schoonheid bereiken, hebben hem zeker sterk geboeid. Er ligt iets...
Er zijn soms van die ogenblikken in je leven dat je ontroerd wordt door een kleinigheid, het is ineens of over mens en dingen een heel bijzond’re lichtstraal glijdt- Het is alsof je plotseling wilt gaan bidden, maar weet dat alle beden zijn verhoord, en of je dwars door de bekende klanken de echo van een and’re wereld hoort . Je kunt dat ogenblik je zó gelukkig voelen, alsof je door de hemel bent gekust. maar van de reden tot die stille vreugde ben je je vaak niet eens bewust. Ik vraag me af : is dan misschien het grote Wonder tóch een gebeuren in de werk’lijkheid? Dat wij soms om de dingen...
Het brood als Opstandingslichaam van de Heer En Jezus zei: Ik ben het brood voor jou dat leeftocht is voor onderweg en jou de kracht geeft op te staan uit elke vorm van dood - Ik ben jouw Levensbrood Voor mij is het stukje brood, dat mij aangereikt wordt en door mijn sterfelijk lijf gaat, als een stukje "Opstanding van de Heer", waarmee mij de kracht wordt gegeven om óp te staan uit dode plekken in mijn leven. Daarmee beleef je hier en nu bevrijdend Pasen! Betty Holtrop
U ziet hier twee foto’s van twee beeldhouwwerken die beide de naam dragen “De hand van God”. De eerste zag ik ooit in het Museum van Rodin in Parijs : de scheppende hand van God. Een sterke hand, als uit de chaos omhoog gestoken. In die hand liggen twee mensen, maar daarbij ook een geweldig stuk van de chaos, waaruit zij omhoog zijn getild. Hij maakte dit werk in 1898. Het verhaal van het mensenleven, samen geschapen, verbonden met elkaar, geketend aan de chaos, maar gedragen door- en geborgen in de hand van God. Het tweede plaatje is een beeld dat ik zag op Java, in Jakarta, in de tuin van...
In Genesis staat dat de mens leven kreeg door de adem van God. God blies Zijn adem in de mens en de mens kwam tot leven. Wij mensen merken dat we dat zijn vergeten en dat wij onder alle stress “buiten adem“ raken… Van het leven met God los. Als Jezus zulke mensen ontmoet zegt Hij: kom maar hier met al je ballast en bagage en Ik zal jullie rust geven. Maar eigenlijk staat er: “Ik zal jullie oprichten en nieuwe adem geven!” Hier gebeurt de Opstanding in het dagelijkse leven en wordt het Pinksteren hier en nu!
Hoeveel woorden zouden op een dag mensen met elkaar spreken, hoeveel zou er worden afgepraat, thuis, op straat, in winkels, op het werk..? Wezenlijke- en niet wezenlijke gesprekken, lege en geladen woorden, zakelijke en emotionele woorden…en hoeveel zou er gezwegen worden, omdat woorden misschien te kort schieten? En tenslotte, tussen alle praten en zwijgen door zijn er de woorden, die alleen maar tastende aanduidingen zijn, pogingen om het onzegbare tóch te zeggen en het onbereikbare tóch te grijpen. Woorden kunnen in elk woordenboek staan, maar de vermelde betekenis hoeft niet altijd te...
Een beeldje op een Kerkplein… Enige tijd geleden, toen ik naar “Tijd voor Max” keek, kwam “Raad de plaats” aan de orde en zag ik ineens het Kerkplein van Olst met het beeld van de bekende Utrechtse beeldhouwer Pieter d’Hont. Het verraste me, want hoe vaak was ik daar niet langs gelopen gedurende de vele jaren dat ik in Olst woonde en werkte. Het vrouwenbeeldje wordt door de Olstenaren “Vrouw met duif” genoemd en bij Google “Vrouw met vogel”! Maar ook destijds, toen ik er woonde, heb ik geprobeerd om uit te leggen wat de beeldhouwer had bedoeld met dit beeldje naast de Kerk, dat hij noemde...
Een paar weken geleden, eind december om precies te zijn, was er een interessante en mooie serie op de televisie. Dat komt wel eens voor, maar dat terzijde. Het was een serie van twee afleveringen over de Synode van Dordrecht van 1618, die werd gepresenteerd door Ernst Daniël Smid. Hebt u ook gekeken? Het was voor mij lang geleden dat dit onderwerp op de middelbare school bij de lessen Vaderlandse geschiedenis aan de orde kwam. Het was een roerige tijd halverwege de Tachtigjarige oorlog. Tijdens de uitzending kwamen allerlei details weer boven, zoals het conflict tussen stadhouder prins...
Vóór Sinterklaas, dat wil zeggen al drie weken voor Kerst, stonden er al kerstbomen op straat te koop bij bloemisten. De tuincentra volgden ook al rap met hun reclamefolders vol bomen. Een trend die overigens al jaren geleden is ontstaan. Door Black Friday en het storende gedoe van de zeurpieten tegen Zwarte Piet had de Sint het al moeilijk genoeg en nu wordt hij ook nog overruled door de vroege aandacht die op het naderende Kerstfeest wordt gericht. De kerstbomenverkoop verloopt parallel met de reclames en het vele drukwerk van alle bekende supermarkten die een enorm assortiment aan...
In het televisieprogramma Nieuwsuur kwam onlangs (25 augustus) de ontwikkeling op kerkelijk gebied met betrekking tot kerkgebouwen aan de orde. Het is inmiddels al jaren een bekend verschijnsel dat her en der in den lande kerkgebouwen worden afgestoten, een proces dat almaar doorgaat. Er zijn inmiddels al heel wat, soms beeldbepalende, kerkgebouwen verdwenen. Een treurige zaak. Wat waren en zijn de ontwikkelingen op de Utrechtse Heuvelrug was de vraag die bij mij opkwam. Ik beperk mij tot de PKN-kerken. In Driebergen is de Maranatha-Morgensterkerk verdwenen, in Doorn staat de Kampwegkerk na...
Hebt u dat ook wel eens, de neiging dat u de televisie de deur uit zou willen doen omdat er niets interessants van enig niveau tussen de programma's is te vinden. Deze zomer was er weer veel sport (WK, Tour, Wimbledon). Maar ook de vele talkshows waar steeds dezelfde “bekende nederlanders” aan tafel zaten. Toen zo ongeveer iedereen overal aan bod was geweest om zijn of haar zegje te doen over de uitglijder van minister Blok was de hype prompt over. Volgende zaak! Max kan mij ook niet echt boeien met “Heel Holland bakt” of “Wij zijn er bijna”, maar dat is een kwestie van persoonlijke smaak....
Ter gelegenheid van het overgaan op een nieuw Liedboek schreef ik destijds een lied dat in Ten Dienste is gepubliceerd. Bij het zoeken naar een document op mijn computer kwam ik dat lied ineens weer tegen. Het is dus een gedateerd geschrift, wij zijn inmiddels 5 jaar verder en gewend aan het gebruik van het nieuwe Liedboek. Toch leek zo'n lustrum mij wel een passend moment voor een herdruk. Bij deze. Een weemoedig lied, op de melodie van psalm 68. Het Liedboek is verleden tijd, en ik geef toe dat het me spijt, het kon mij wel bekoren. Het nieuwe boek is nu te koop, psalmen en zangen op één...
Tot nu toe heb ik in mijn columns nooit plaatselijke situaties of ontwikkelingen aan de orde – of zo u wilt “aan de kaak” – gesteld. Dat is namelijk een heikele zaak. Je kan zomaar op iemands tenen gaan staan en dat probeer ik te allen tijde te vermijden. Ook lezen anderen mee. Toch zijn er wel eens zaken waaraan ik in een column aandacht zou willen besteden. Vandaar dat ik nu toch een plaatselijke situatie aan een beschouwing wil onderwerpen. Dat iemand het niet met mij eens hoeft te zijn is natuurlijk vanzelfsprekend. In Ten Dienste van juli/augustus las ik dat de kerkenraad naar...
Zo'n dertig jaar geleden kampeerden Gerie en ik in Spanje, op de zuidflanken van de Pyreneeën. We gingen een dagtochtje maken naar Alquézar. Een plaatsje met een sprookjesachtige Moorse naam, gelegen hoog boven de Río Vero, de rivier die bekend is van z'n in witte kalksteen diep uitgesleten cañons. Dè bezienswaardigheid is de kerk van het Colegiata de Santa María la Mayor, hoog op een heuvel met prachtig uitzicht. De klim daarnaartoe werd rijkelijk beloond, onder andere door het prachtige orgel dat we daar aantroffen. Zo te zien heel oud, naar later bleek een van de oudste van Spanje, rijk...
In mijn vorige stukje ben ik begonnen met een sprookje. Vervolgens bleek dat het sprookje op een heleboel punten niet klopte. Maar het slotakkoord van het sprookje klopte wel: "Overal waar je kijkt: Orgels". Want die zie je in het Orgelpark, gevestigd in de Parkkerk, tussen Vondelpark en Overtoom in Amsterdam. Op een bijzonder smaakvolle wijze is de oude Parkkerk, een kerk uit het begin van de vorige eeuw (Art Deco-stijl) omgetoverd tot een muziekhuis waar de verwende concertbezoeker alles vindt wat hij graag wil tegenkomen: een handige garderobe, een sjieke, gezellige foyer, geriefelijke...
Er was eens een jongetje dat heel rijk wilde worden. Nu willen de meeste jongetjes dat wel, maar dit jongetje wilde met al dat geld dat hij zou verzamelen ook hele goeie dingen doen. Hij was nog maar klein, maar toch al betoverd door de aanblik van orgels en daarom droomde hij ervan midden in een zaal te staan en overal om zich heen orgels te zien. Dat zou geweldig zijn en hij zou iedereen uitnodigen om samen met hem naar die orgels te kijken. Waar je ook kijkt: orgels, écht te gek. Dit sprookje slaat natuurlijk nergens op, en Loek Dijkman is, voorzover ik weet ook niet zo'n dromer,...
Wist je dat er geen instrument is dat zo met z'n tijd meegaat als het pijporgel? Je zou kunnen zeggen: Elke stijlperiode heeft z'n eigen orgel(type). Ik laat in dit stukje er twee de revue passeren: het Barokorgel en het Romantische orgel. Bij Barok denk je natuurlijk meteen aan Bach, maar ik moet er wel bij zeggen dat de waardering voor Bachs manier van musiceren nú aanzienlijk groter is dan in zijn tijd, en dat heeft niet alleen te maken met het "kleiner" worden van de wereld. Toen Bach met zijn talent de mogelijkheden van de muzikale spelregels van de Barok tot het uiterste uitbuitte,...
De scriba heeft mij gevraagd een rubriek over Orgels te verzorgen. Ik ga dat proberen, dus u zult hier regelmatig stukjes van mijn hand aantreffen die iets met orgels te maken hebben. Maar niet alleen van mij want ik zal ook andere organisten vragen om mee te doen. Ik begin met de eenvoudige vraag: Orgels, hoe kwamen ze in de (protestantse) kerk? Het antwoord is verrassend eenvoudig: Ze waren er al! Toen de calvinisten na de reformatie de kerken van de katholieken overnamen kregen ze de orgels erbij cadeau. Maar daar zaten ze niet op te wachten. Er is zelfs een synode geweest die aan de...